با نزدیک شدن زمان فروپاشی حکومت حسنی مبارک؛ مهمترین عامل بقای رژیم صهیونیستس در منطقه این رژیم نامشروع و حامیان غربیش به تنها چیزی که فکر می کنند آینده لغزان و لرزان خودشان است.

ترس از روی کار آمدن یک جمهوری اسلامی دیگر خواب را از چشمان آنها ربوده است. هر چند تلاش می کنند این نگرانی را پشت انواع و اقسام ژستهای رفتاری و گفتاری پنهان کنند. اما خودشان هم می دانند فایده ای ندارد.

اول تلاش کردند مبارک حلقه به گوششان را حفظ کنند. اما وقتی دیدند نشد با یک چرخش معنا دار اردگنی را حواله او کرده و خود را حامی دموکراسی مردمی نشان دادند.

در این وضعیت یک چیز آنها را عجیب آزار می دهد. چیزی که نشان داده است از هزاران بمب و کلاهک هسته ای برای اینها خطرناک تر و ویرانگرتر است و آن چیزی نیست جز یک حکومتی که مانند حکومت ایران که ملاک کار و تصمیمش حقیقتا اسلام ظلم ستیز باشد.

امروز دست و پا زدنها و هشدار دانهایشان همه و همه در این جهت است که ای سیاستمداران و ای مردم شریف مصر خواهشا مراقب باشید حکومتی سر کار بیاید که دوست اسرائیل باشد یا حداقل به اسرائیل مشت گره کرده نشان ندهد.

نمونه ای از این التماس ها و دستمال به دست بازی ها منتهی با لحنی خیرخواهانه:

دمکراسی خواهان مصری نباید به سادگی دستاوردهای خود را تسلیم اسلامگرایان افراطی اخوان المسلمین کنند. در صورت سقوط مبارک، مردم دمکراسی طلب نباید به تندروترین و خشن ترین نیروها اجازه دهند با استفاده از هرج و مرج و شلوغی وضعیت، قدرت را در دست گیرند. اگر چنین نیروهایی صاحب قدرت شوند، مردم مصر دهه ها به عقب خواهند رفت و به انقلابی دیگر نیاز خواهند داشت، درست همان مشکلی که امروز مردم ایران دارند. (صدای آمریکا جمعه, 04 فوریه 2011 = 15/11/89)